Τα παιδιά αντλούν μεγάλη ευχαρίστηση από το θηλασμό του δακτύλου, της πιπίλας ή και άλλων αντικειμένων. Με τον τρόπο αυτό νιώθουν ασφάλεια, ηρεμία, ικανοποιείται η ανάγκη τους για  σίτιση αλλά και υποκαθιστά την επαφή με τη μητέρα. 

 Όταν αυτό όμως γίνεται με μεγάλη ένταση και για μεγάλα χρονικά διαστήματα μπορεί να επηρεάσει τη θέση των δοντιών ή/και την ανάπτυξη των γνάθων .

Στις περιπτώσεις που σταματά ο θηλασμός του δακτύλου ή της πιπίλας έως την ηλικία των 4 χρόνων τα παραπάνω προβλήματα μπορεί να αυτοδιορθωθούν. Εφόσον παραταθεί και σε μεγαλύτερη ηλικία ενδέχεται να χρειαστεί ορθοδοντική παρέμβαση ώστε να διορθωθούν οι δυσαρμονίες στα δόντια ή τις γνάθους.